ကြိုးစားအားထုတ်မှု
27.11.2021(Saturday)
ဒေသနာကျမ်း ၉:၁၀“ဆောင်ရွက်စရာအမှုရှိသမျှကို ကြိုးစားအားထုတ်၍ဆောင်ရွက်လော့”
ရှင်သန်နေထိုင်ရာလောကကြီးထဲတွင် အောင်မြင်ခြင်းများ ရရှိရန် ကြိုးစားအားထုတ်ကြရပါသည်။ “အနာခံမှ အသာစံမယ်”ဟုသောစကားအတိုင်း မိမိကိုယ်တိုင်ကြိုးစားအားထုတ်ဖို့လိုပါသည်။
တစ်ခါက တိုင်းပြည်တပြည်၌ ဘုရင်ကြီးတစ် ယောက်ရှိပါသတဲ့။ ဘုရင်ကြီးသည် သူမကြိုက်မနှစ်သက်သောအရာများကိုအမြန်ဆုံးဖြေရှင်းရမှသာကျေနပ်သောသူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ဘုရင်ကြီး၏ နားခိုအိပ်စက်ရာအဆောင်ဘေးတွင် သစ်ပင်ကြီးတစ်ပင်ရှိပါ၏။ ထိုသစ်ပင်တွင်ငှက်နှစ်ကောင်သည် ညတိုင်းလာနားလေ့ရှိသည်။ ဘုရင်ကြီးသည် မနက်မိုးလင်းတိုင်းပြတင်းပေါက်ကို ဖွင့်သောအခါတွင်ငှက်နှစ်ကောင်တွင် တစ်ကောင်သည်ဝေဟင်တွင် ပျံဝဲပြီး တစ်ကောင်က မပျံဘဲ သစ်ပင်တွင်သာ တွယ်ကပ်၍ နေပါ၏။ ဘုရင်ကြီးလည်း ထိုအချင်းအရာကို မနှစ်သက်သည့်အတွက်ကြောင့် မှုးမတ်ပညာရှိများကို ထိုငှက်ပျံသန်းဖို့ရန် ကြိုးစားခိုင်းပါသည်။ မည်သူမျှထိုငှက်ပျံသန်းရန်မလုပ်ဆောင်နိုင်ကြပါ။ ဘုရင်ကြီးလည်း စိတ်အတော်ပျက်သွားလေးသည်။ သို့သော်မကြာမှီပင် တိုင်းသူပြည်သား သူဆင်းရဲလေးတစ်ယောက်က ထိုငှက်ကိုပျံအောင်လုပ်ပေးမည်ဟု ဘုရင်ကြီးကိုကြားလျှောက်ခိုင်းလိုက်ပါသည်။ ဘုရင်ကြီးလည်း သူအားလုပ်ဆောင်ခွင့်ပေးလိုက်လေသည်။ နောက်တနေ့မနက်ရောက်သောအခါတွင်သစ်ပင်တွင် ခိုကပ်နေသောငှက်သည် ဝေဟင်တွင် ပျံသန်းလို့နေပါသည်။ ဘုရင်ကြီးလည်း အလွန်အံဩစွာဖြင့်“လုလင်…မင်းဘယ်လိုငှက်ပျံအောင် လုပ်လိုက်သလဲ”ဟုမေးပါသည်။ထိုအခါ“အရှင်မင်းကြီး..ဤအရာသည်မခတ်ပါ၊ ကျွန်တော်သည် ငှက်နားခိုရာသစ်ပင်အခတ်ကို ခုတ်ထစ်လိုက်သောကြောင့် ငှက်သည်မဖြစ်မနေပျံသန်းတော့ပါသည်”ဟုလျှောက်လေသည်။ ထိုအတူပဲ ကျွန်တော်တို့သည်လည်းတစ်ခါတစ်ရံ ထိုငှက်ကဲ့သို့မိမိ၏ကြိုးစားအားထုတ်မရှိဘဲ သက်သောင့်သက်သာဖြစ်သန်းလိုကြပါသည်။ထိုငှက်သည် မဖြစ်မနေပျံသန်းဖို့ကြုံလာရသည့်အခါ ကိုယ်တိုင်ကြိုးစားကာပျံသန်းရပါတော့သည်။ ဒေသနာကျမ်းထဲမှာတော့ဆောင်ရွက်စရာအမှုကို ကြိုးစားအားထုတ်ကြလော့ဟုမိန့်ဆိုထားပါသည်။ ဆောင်ရွက်အမှုများ၌ကြိုးစားအားထုတ်သောသူသည် ဘုရားဘုန်းတော်ထင်ရှားစေသောသူဖြစ်ပါ၏။
ဖလားဆဲ
