စိတ်သဘောထားကြီးခြင်း
22.11.2021(Monday)
၁ပေ ၃:၈“အချုပ်အခြာစကားဟူမူကား၊ သင်တို့အပေါင်းသည် စိတ်တညီတညွတ်တည်းရှိကြလော့။စိတ်ကြင်နာခြင်း၊ ညီအစ်ကိုချင်းကဲ့သို့ချစ်ခြင်း၊ သနားစုံမက်ခြင်း၊စိတ်နှိမ့်ချခြင်းရှိကြလော့”
ရင့်ကျက်သောခရစ်ယာန်အသက်တာသို့လျှောက်လှမ်းရာတွင် စိတ်သဘောထားကြီးသည်ယူတင်ဝတ်ဆောင်ရမည့်အရာတစ်ခုဖြစ်ပေသည်။ စိတ်သဘောထားကြီးခြင်းသည် တပါးသူအား နားလည်ပေးခြင်း၊ခွင့်လွှတ်ပေးခြင်း၊ စာနာသနားတတ်ခြင်းဟု အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုလိုပါသည်။
ကျွန်တော်အတန်းကျောင်းတတ်စဉ် ငယ်စဉ်အခါကအမြဲတမ်းခက်ခက်ခဲခဲကျော်ဖြတ်ခဲ့ရသောအရာတစ်ခုရှိခဲ့ပါသည်။ ထိုအရာကတော့ လိုင်းကားစီးတိုင်းခေါင်းမှူးပြီး ထိုးထိုးအန်တတ်ပါသည်။ သမိုင်းသွားလည်း အန်၊ လှည်းတန်းသွားလည်းအန်၊ လှိုင်သာယာသွားလည်းအန် ဒုက္ခအတော်ရောက်ခဲ့ရပါ၏။ တစ်ခါက အကိုတစ်ယောက်နှင့်အတူမြို့ထဲသွားပြီး ပြန်အလာမှတ်တိုင်လည်းရောက်ရော စားထားသမျှအကုန်အန်ထွက်ကုန်ပါတော့သည်။ လူလည်း အရှက်ပြုန်းပြုန်းကွဲပါတော့သည်။ မှတ်မှတ်ရရ နောက်တစ်ခါက တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားဘဝနောက်ဆုံးနှစ်တွင်လည်း မနက်စောစောအတန်းတတ်ရန် လိုင်းကားစီးခဲ့ပါသည်။ ခရီးသည်တွေလည်း တစ်ယောက်ဆင်းတစ်ယောက်တတ်ပေါ့။ ထိုအချိန်တွင် ကျွန်တော့်ဘေးတွင် လှလှပပခြယ်သကာပြင်ဆင်လာသော အသက်ကြီးကြီးတက္ကသိုလ်ဆရာမတစ်ယောက်သည်ရောက်လာပါသည်။ ကျောင်းသို့မရောက်မှီ နှစ်ဂိတ်အလိုတွင် ကျွန်တော်ရင်ထဲပြို့တတ်လာပြီး အန်ပါတော့သည်။ ထိုအချိန်တွင် ကျွန်တော့်ဘေး၌ရှိသောဆရာမ၏လက်ကိုအနည်းငယ်ပေသွားပါတော့သည်။ ကျွန်တော်လည်း မျက်နှာငယ်ဖြင့် ဆရာမကိုတောင်းပန်ပါသည်။ စိတ်ဆိုးဒေါသများထွက်မလားပေါ့။သို့သော် ဆရာမသည်သဘောထားကြီးစွာဖြင့် ကျွန်တော့်ကိုနားလည်ပေးခဲ့ပါသည်။ မယုံကြည်သူပင်ဖြစ်လင့်ကစား သူမ၏သဘောထားကြီးမှုသည် ကျွန်တော့်အတွက်လေးစားစရာဖြစ်ခဲ့ပါသည်။ သဘောထားကြီးခြင်းထားရှိဖို့ရန် လွယ်ကူသောအရာတော့မဟုတ်ပေ။ သို့သော် သဘောထားကြီးခြင်းရှိသူဖြစ်မှသာ အများအတွက်အလင်းဖြစ်စေပြီး ဘုရားဘုန်းတော်ထင်ရှားစေသောသူဖြစ်ပေမည်။
ဖလားဆဲ
