သုတ္တံကျမ်း ၂၄:၁၆” ဖြောင့်မတ်သောသူသည် ခုနှစ်ကြိမ် လဲသော်လည်း ထပြန် လိမ့်မည်။ မတရားသောသူမူကား၊ လဲသောအခါ ဆုံးရှုံးလိမ့်မည်”
အမိဝမ်းထဲမှ မွေးဖွားလာသော ခလေးငယ်တစ်ယောက်သည် လမ်းလျှောက် တတ်ဖို့ရန် အချိန်ယူရပါသည်။ လမ်းမလျှောက်တတ်ခင်တွင် ခနခန လဲကျတတ်ပါသည်။ သို့သော် ခြေလက်များသန်မာလာပြီးနောက်ပိုင်းတွင် မတ်တပ်ရပ်နိုင်လာပြီး ပြန်လည်လဲ မကျတော့ပေ။အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်လဲကျတိုင်းပြန်လည်ရုန်းထသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
၁၉၄၅ခုနှစ်၊ ဩဂုတ်လ ၆ရက် မနက် ၈နာရီ၁၅မိနစ်တွင် အမေရိကန်စစ်တပ်၏ လေယာဉ်ပေါ်မှ ကျဲခဲ့သော အနုမြူဗုံးသည် ဟီရိုရှီးမား၏ သာယာသော မနက်ခင်းကို ခဏ တွင်းပင် ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်ပါသည်။ လူပေါင်းများစွာ အသက်သေကြေ ပျက်စီး ခဲ့ရပါ သည်။ ဂျပန်နိုင်ငံသည် ခါးသီးသော အတိတ်ဆိုးများကြောင့် လူမှုဘဝတွင် ဆယ်စုနှစ်နဲ့ချီ ထိခိုက်ခဲ့ပြီး၊ အသက်ရှင်ကျန်ရစ်ခဲ့သူများသည်လည်း ထိုအကျိုးဆက်များ ဆက်တိုက် ခံစားခဲ့ကြရပါသည်။။သို့သော်ဂျပန်လူမျိုးများသည် လဲမကျဘဲ ပြန်လည်ရုန်းထ ခဲ့သော ကြောင့် ယခုတွင်ဖွံဖြိုးတိုးတတ်သော နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံဖြစ်လာခဲ့ပါသည်။ ဆုံးရှုံးခြင်းထဲ၌ ပြန်လည်ရုန်းထသောသူများကြောင့်ဖြစ်သည်။
အာဗြဟံလင်ကွန်းက” မင်းလဲကျတာကို ငါမစိုးရိမ်ဘူး၊ ဒါပေမဲ့ မင်းပြန် မထမှာ ကိုတော့ ငါစိုးရိမ်တယ်”ဟူသောစကားကိုပြောခဲ့ပါသည်။
ထို့ကြောင့်ကျွန်တော်တို့သည် မည်သို့သော အခက်ခဲများနှင့် ရင်ဆိုင်ရစေကာမူ အရှုံးပေးရမည်မဟုတ်ပေ။ သမ္မာကျမ်းစာထဲမှ ဖြောင့်မတ်သောသူသည် ခုနှစ်ကြိမ် လဲသော်လည်း ပြန်ထမည်ဟု ဂတိတော်ကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး အကောင်းဆုံး အသက်ရှင် လျှောက်လှမ်း ကြပါစို့။
