သုတ္တံကျမ်း ၁၆:၂” လူသည် မိမိကျင့်သမျှသော အကျင့်တို့ကို နှစ်သက်တတ်၏။ ထာဝရဘုရားမူကား၊ စိတ်သဘောကို ချိန်တော်မူ၏”
ကျွန်တော်တို့ကိုးကွယ်သော ဘုရားသခင်သည် လူ၏နှလုံးသားကို ကြည့်ပြီး ချီးမြောက်သော ဘုရားဖြစ်သည်။ လူကတော့ အဆင်းသဏ္ဍန်ကိုကြည့်ပါသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် နှလုံးသားကို ကြည့်ရှုတော်မူပါသည်။
ယနေ့ကာလသည်တိုးတတ်လာသော ခေတ်ဖြစ်လာသည်နှင့်အမျှ ရုပ်ဝတ္ထု ဝါဒ များသည် လွှမ်းမိုးလို့လာနေသည်ကို တွေ့ရမည်ဖြစ်သည်။ ခန္ဓာပိုင်းဆိုင်ရာ လှပမှုအတွက် အမျိုးမျိုး ခွဲစိတ်ပြုပြင်ပြီး လုပ်ဆောင်လာကြသည်ကို တွေ့ရမည်ဖြစ်သည်။ ခေတ်၏ ရေစီးကြောင်းများက ကျွန်တော်တို့၏ လူမှုဘဝကို တဖြည်းဖြည်း တိုက်စားလို့လာ နေပါသည်။ ပျမ်းမျှအားဖြင့် လူတစ်ယောက်၏ လှပမှုသည် အသက်အရွယ်အပိုင်းအခြား တစ်ခုတွင် သာရှိပါသည်။ ဤသက်တမ်းများကို ကျော်လွန်လာပါက အိုးမင်းရင့်ရော် ခြင်းသာ ဖြတ်သန်းကြရပါသည်။ လွန်ဆန်လို့လည်းမရနိုင်ပါ။ သို့သော် ဘယ်တော့မှ မတိမ်ကောသော အရာမှာ လှပသောနှလုံးသားတစ်စုံဖြစ်ပါသည်။ သမ္မာကျမ်းစာထဲ၌ ဘုရားသခင်၏ကြီးမားစွာ အသုံးပြုခြင်းခံရသောသူများသည်လှပသော နှလုံးသား ပိုင်ရှင်များဖြစ်ပါသည်။ ထိုသူများသည် လိုနေသောသူတိုင်းအတွက် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၊ ကြင်နာမှု၊ နှစ်သိမ့်မှု၊ အားပေးမှုများကို ပြုခဲ့ပါသည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့၏ အသက်ရှင် မှုများသည် နောင်လာနောင်သားများအတွက် ပုံသက်သေကောင်းဖြစ်ခဲ့ပါသည်။
ထို့ကြောင့် ကျွန်တော်တို့သည်ဘုရားသခင်၏သားသမီးများဖြစ်သည့်အလျောက် မိမိ၏အသက်တာကို လှပသောနှလုံးသားအဖြစ် အလှဆင်ကြပါစို့ဟု အားပေးလိုပါသည်။
